Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas.
  2. sed tu desine plura, puer; successimus antro.
Mopsus
  1. Extinctum nymphae crudeli funere Daphnim
  2. flebant; vos coryli testes et flumina nymphis;
  3. cum complexa sui corpus miserabile nati,
  4. atque deos atque astra vocat crudelia mater.
  5. Non ulli pastos illis egere diebus
  6. frigida, Daphni, boves ad flumina; nulla neque amnem
  7. libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam.
  8. Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones
  9. interitum montesque feri silvaeque loquuntur.
  10. Daphnis et Armenias curru subiungere tigres
  11. instituit; Daphnis thiasos inducere Bacchi,
  12. et foliis lentas intexere mollibus hastas.
  13. Vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,
  14. ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis,
  15. tu decus omne tuis. Postquam te fata tulerunt,
  16. ipsa Pales agros atque ipse reliquit Apollo.
  17. Grandia saepe quibus mandavimus hordea sulcis,
  18. infelix lolium et steriles nascuntur avenae;