Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  • te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri,
  • inrita perpetua solvent formidine terras.
  • ille deum vitam accipiet, divisque videbit
  • permixtos heroas, et ipse videbitur illis,
  • pacatumque reget patriis virtutibus orbem.
  • At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu
  • errantis hederas passim cum baccare tellus
  • mixtaque ridenti colocasia fundet acantho.
  • Ipsae lacte domum referent distenta capellae
  • ubera, nec magnos metuent armenta leones;
  • ipsa tibi blandos fundent cunabula flores,
  • occidet et serpens, et fallax herba veneni
  • occidet, Assyrium volgo nascetur amomum.
  • at simul heroum laudes et facta parentis
  • iam legere et quae sit poteris cognoscere virtus,
  • molli paulatim flavescet campus arista,
  • incultisque rubens pendebit sentibus uva,
  • et durae quercus sudabunt roscida mella
  • Pauca tamen suberunt priscae vestigia fraudis,
  • quae temptare Thetim ratibus, quae cingere muris