Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. Nec sum adeo informis: nuper me in litore vidi,
  2. cum placidum ventis staret mare; non ego Daphnim
  3. iudice te metuam, si numquam fallit imago.
  4. O tantum libeat mecum tibi sordida rura
  5. atque humilis habitare casas, et figere cervos,
  6. haedorumque gregem viridi compellere hibisco!
  7. Mecum una in silvis imitabere Pana canendo.
  8. Pan primus calamos cera coniungere pluris
  9. instituit; Pan curat ovis oviumque magistros.
  10. Nec te paeniteat calamo trivisse labellum:
  11. haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas?
  12. est mihi disparibus septem compacta cicutis
  13. fistula, Damoetas dono mihi quam dedit olim,
  14. et dixit moriens: “Te nunc habet ista secundum.”
  15. dixit Damoetas, invidit stultus Amyntas.
  16. Praeterea duo, nec tuta mihi valle reperti,
  17. capreoli, sparsis etiam nunc pellibus albo,
  18. bina die siccant ovis ubera; quos tibi servo:
  19. iam pridem a me illos abducere Thestylis orat;
  20. et faciet, quoniam sordent tibi munera nostra.