Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  • vestra meos olim si fistula dicat amores!
  • Atque utinam ex vobis unus, vestrique fuissem
  • aut custos gregis, aut maturae vinitor uvae!
  • Certe, sive mihi Phillis, sive esset Amyntas,
  • seu quicumque furor—quid tum, si fuscus Amyntas;
  • et nigrae violae sunt et vaccinia nigra—
  • mecum inter salices lenta sub vite iaceret;
  • serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
  • Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori,
  • hic nemus; hic ipso tecum consumerer aevo.
  • Nunc insanus amor duri me Martis in armis
  • tela inter media atque adversos detinet hostes:
  • tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!)
  • Alpinas, ah dura, nives et frigora Rheni
  • me sine sola vides: ah, te ne frigora laedant!
  • ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantas!
  • Ibo, et, Chalcidico quae sunt mihi condita versu
  • carmina, pastoris Siculi modulabor avena.
  • certum est in silvis, inter spelaea ferarum
  • malle pati, tenerisque meos incidere amores