Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- nec solitus ponto vivere torvus aper;
- aut ego si possem studiis vigilare severis:
- differtur, numquam tollitur ullus amor.
- nec me tam facies, quamvis sit candida, cepit
- (lilia non domina sint magis alba mea;
- ut Maeotica nix minio si certet Hibero,
- utque rosae puro lacte natant folia),
- nec de more comae per levia colla fluentes,
- non oculi, geminae, sidera nostra, faces,
- nec si qua Arabio lucet bombyce puella
- (non sum de nihilo blandus amator ego):
- quantum quod posito formose saltat Iaccho,
- egit ut euhantis dux Ariadna choros,
- et quantum, Aeolio cum temptat carmina plectro,
- par Aganippeae ludere docta lyrae;
- et sua cum antiquae committit scripta Corinnae,
- carmina quae quivis non putat aequa suis.
- num tibi nascenti primis, mea vita, diebus
- candidus argutum sternuit omen Amor?
- haec tibi contulerunt caelestia munera divi,