Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- me licet aeratis astringant bracchia nodis,
- sint tua vel Danaes condita membra domo,
- in te ego et aeratas rumpam, mea vita, catenas,
- ferratam Danaes transiliamque domum.
- de te quodcumque, ad surdas mihi dicitur auris:
- tu modo ne dubita de gravitate mea.
- ossa tibi iuro per matris et ossa parentis
- (si fallo, cinis heu sit mihi uterque gravis!)
- me tibi ad extremas mansurum, vita, tenebras:
- ambos una fides auferet, una dies.
- quod si nec nomen nec me tua forma teneret,
- posset servitium mite tenere tuum.
- septima iam plenae deducitur orbita lunae,
- cum de me et de te compita nulla tacent:
- interea nobis non numquam ianua mollis,
- non numquam lecti copia facta tui.
- nec mihi muneribus nox ulla est empta beatis:
- quidquid eram, hoc animi gratia magna tui.
- cum te tam multi peterent, tu me una petisti:
- possum ego naturae non meminisse tuae?