De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. umoris parvam delibet ab aequore partem,
  2. largiter in tanto spatio tamen auferet undis.
  3. Tum porro venti quoque magnam tollere partem
  4. umoris possunt verrentes aequora, ventis
  5. una nocte vias quoniam persaepe videmus
  6. siccari mollisque luti concrescere crustas.
  7. Praeterea docui multum quoque tollere nubes
  8. umorem magno conceptum ex aequore ponti
  9. et passim toto terrarum spargere in orbi,
  10. cum pluit in terris et venti nubila portant.
  11. Postremo quoniam raro cum corpore tellus
  12. est et coniunctast oras maris undique cingens,
  13. debet, ut in mare de terris venit umor aquai,
  14. in terras itidem manare ex aequore salso;
  15. percolatur enim virus retroque remanat
  16. materies umoris et ad caput amnibus omnis
  17. confluit, inde super terras redit agmine dulci
  18. qua via secta semel liquido pede detulit undas.
  19. Nunc ratio quae sit, per fauces montis ut Aetnae
  20. expirent ignes inter dum turbine tanto,