De Rerum Natura
Lucretius
-
- diditur et rarae per flexa foramina linguae,
- hoc ubi levia sunt manantis corpora suci,
- suaviter attingunt et suaviter omnia tractant
- umida linguai circum sudantia templa;
- at contra pungunt sensum lacerantque coorta,
- quanto quaeque magis sunt asperitate repleta.
- deinde voluptas est e suco fine palati;
- cum vero deorsum per fauces praecipitavit,
- nulla voluptas est, dum diditur omnis in artus;
- nec refert quicquam quo victu corpus alatur,
- dum modo quod capias concoctum didere possis
- artubus et stomachi tumidum servare tenorem.
- Nunc aliis alius qui sit cibus ut videamus,
- expediam, quareve, aliis quod triste et amarumst,
- hoc tamen esse aliis possit perdulce videri,
- tantaque in his rebus distantia differitasque est,
- ut quod aliis cibus est aliis fuat acre venenum;
- est itaque ut serpens, hominis quae tacta salivis
- disperit ac sese mandendo conficit ipsa.
- praeterea nobis veratrum est acre venenum,