De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. una modo, causas abeundi quaerat honestas
  2. et meditata diu cadat alte sumpta querella
  3. stultitiaque ibi se damnet, tribuisse quod illi
  4. plus videat quam mortali concedere par est.
  5. nec Veneres nostras hoc fallit; quo magis ipsae
  6. omnia summo opere hos vitae poscaenia celant,
  7. quos retinere volunt adstrictosque esse in amore,
  8. ne quiquam, quoniam tu animo tamen omnia possis
  9. protrahere in lucem atque omnis inquirere risus
  10. et, si bello animost et non odiosa, vicissim
  11. praetermittere et humanis concedere rebus.
  12. Nec mulier semper ficto suspirat amore,
  13. quae conplexa viri corpus cum corpore iungit
  14. et tenet adsuctis umectans oscula labris;
  15. nam facit ex animo saepe et communia quaerens
  16. gaudia sollicitat spatium decurrere amoris.
  17. nec ratione alia volucres armenta feraeque
  18. et pecudes et equae maribus subsidere possent,
  19. si non, ipsa quod illarum subat, ardet abundans
  20. natura et Venerem salientum laeta retractat.