De Rerum Natura

Lucretius

-

  1. sic animum curas acris luctumque metumque;
  2. quare participem leti quoque convenit esse.
  3. quin etiam morbis in corporis avius errat
  4. saepe animus; dementit enim deliraque fatur,
  5. inter dumque gravi lethargo fertur in altum
  6. aeternumque soporem oculis nutuque cadenti;
  7. unde neque exaudit voces nec noscere voltus
  8. illorum potis est, ad vitam qui revocantes
  9. circum stant lacrimis rorantes ora genasque.
  10. quare animum quoque dissolui fateare necessest,
  11. quandoquidem penetrant in eum contagia morbi;
  12. nam dolor ac morbus leti fabricator uterquest,
  13. multorum exitio perdocti quod sumus ante.
  14. et quoniam mentem sanari corpus ut aegrum
  15. et pariter mentem sanari corpus inani
  16. denique cor, hominem cum vini vis penetravit
  17. acris et in venas discessit diditus ardor,
  18. consequitur gravitas membrorum, praepediuntur
  19. crura vacillanti, tardescit lingua, madet mens,
  20. nant oculi, clamor singultus iurgia gliscunt,