De Rerum Natura
Lucretius
-
- saxum, quod tamen e summo iam vertice rusum
- volvitur et plani raptim petit aequora campi.
- deinde animi ingratam naturam pascere semper
- atque explere bonis rebus satiareque numquam,
- quod faciunt nobis annorum tempora, circum
- cum redeunt fetusque ferunt variosque lepores,
- nec tamen explemur vitai fructibus umquam,
- hoc, ut opinor, id est, aevo florente puellas
- quod memorant laticem pertusum congerere in vas,
- quod tamen expleri nulla ratione potestur.
- Cerberus et Furiae iam vero et lucis egestas,
- Tartarus horriferos eructans faucibus aestus!
- qui neque sunt usquam nec possunt esse profecto;
- sed metus in vita poenarum pro male factis
- est insignibus insignis scelerisque luela,
- carcer et horribilis de saxo iactus deorsum,
- verbera carnifices robur pix lammina taedae;
- quae tamen etsi absunt, at mens sibi conscia factis
- praemetuens adhibet stimulos torretque flagellis,
- nec videt interea qui terminus esse malorum