Pro M. Scauro
Cicero, Marcus Tullius
Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes, Vol. VI. Clark, Albert Curtis, editor. Oxford: Clarendon Press, 1911.
maxime fuit optandum M. Scauro, iudices, ut nullo suscepto cuiusquam odio sine offensione ac molestia retineret, id quod praecipue semper studuit, generis, familiae, nominis dignitatem[*](maxime ... retineret August.: id quod ... dignitatem Arusian.: conexuit Beier).
subiit[*](subit Σ: corr. Mai) etiam populi iudicium inquirente[*](anquirente Mommsen) Cn. Domitio tribuno plebis.
reus est factus a Q. Servilio Caepione lege Servilia, cum iudicia penes equestrem ordinem essent et P. Rutilio damnato nemo tam innocens videretur ut non timeret[*](timeret P: timere SM) illa.
ab eodem etiam lege Varia custos ille rei publicae proditionis est in crimen vocatus[*](castos Σ: corr. Ϛ); vexatus a Q. Vario tribuno[*](r#l##ip. Σ: corr. ed. Iunt.) plebis est.
non enim tantum admiratus sum ego illum virum, sicut omnes, sed etiam praecipue dilexi. primus enim me flagrantem studio laudis in spem impulit[*](intulit S virtutem sine Σ: corr. Mommsen) posse virtute me sine praesidio fortunae, quo contendissem[*](contendisset Manutius), labore et constantia pervenire.
et quoniam congesta fuit accusatio magis acervo quodam criminum, non distinctione aliqua generum et varietate.
Bostarem igitur quendam dixit Norensem fugientem e Sardinia Scauri adventum --- prius illum sepultum quam huic cenam esse sublatam.
si denique in illa bona invadere nullo modo potuisset nisi mortuo Bostare.
si me hercule, iudices, pro L. Tubulo dicerem, quem unum ex[*](ex Lodoicus: et Σ) omni memoria sceleratissimum et audacissimum[*](et audacissimum om. S) fuisse accepimus, tamen non timerem, venenum hospiti aut convivae si diceretur cenanti ab illo datum cui neque heres neque iratus fuisset.
bona quam[*](.... quam A: suppl. Beier) quod habebat veniret[*](veniret Mai: .. niret A). agedum ego defendi Scaurum, Triari; defende tu matrem.
temetuere ne non[*](te . etue . e . non A: suppl. Beier) solvendo fuisse, bona denique reus ne retinere voluisse quae proscripta essent, nisi[*](reus ... nisisuppl. Beier).
cum dare nollet Aris, clam ex Sardinia est fugere conatus.
redimunt (castores) se ea parte corporis, propter quam maxime expetuntur.
sic, inquam, se, iudices, res habet; neque hoc a me novum disputatur, sed quaesitum ab aliis est.
illa[*](illa suppl. Manutius) audivimus[*](audivimus S: audimus P M), hoc vero meminimus ac paene vidimus, eiusdem stirpis et nominis P. Crassum ne in manus incideret inimicorum, se ipsum interemisse.
ac neque illius Crassi factum superioris[*](factum neque super. Σ: corr. Poggius) isdem honoribus usus, qui fortissimus in bellis fuisset, M'. Aquilius[*](M'. Manutius: M. Σ) potuit imitari---
-tis suae rerumque gestarum senectutis dedecore foedavit. quid vero? alterum Crassum temporibus isdem num[*](num T: nam Σ) aut[*](tis suae T: sed memoriam iuventu- post imitari suppl. Beier) clarissimi viri Iulii aut summo imperio[*](imperio T: ingenio Asconius) praeditus M. Antonius potuit imitari[*](Quid vero? ... potuit imitari hab. Asconius (p. 24. 21))?
quid? in omnibus monumentis Graeciae, quae sunt verbis ornatiora quam rebus, quis invenitur, cum ab Aiace fabulisque discesseris, qui tamen ipse
praeter Atheniensem Themistoclem, qui se ipse morte multavit?
- ignominiae dolore, ut ait poeta, victor insolens se
- victum non potuit pati,
at Graeculi quidem multa fingunt, apud quos etiam Cleombrotum Ambraciotam[*](Theombrotum Ambrociotam T: corr. Peyron) ferunt se ex altissimo praecipitasse muro, non quo[*](quo T: quod Peyron) acerbitatis accepisset aliquid, sed, ut video scriptum apud Graecos, cum summi philosophi Platonis graviter et ornate scriptum librum de morte legisset, in quo, ut opinor, Socrates illo ipso die quo erat ei moriendum permulta disputat, hanc esse mortem quam nos vitam putaremus, cum corpore[*](corpori T: corr. Beier) animus tamquam carcere saeptus teneretur, vitam autem esse eam cum idem animus vinclis corporis liberatus in eum se locum unde esset ortus rettulisset.
num igitur ista tua Sarda Pythagoram aut Platonem norat aut legerat? qui tamen ipsi mortem ita laudant ut fugere vitam vetent atque id contra foedus fieri dicant legemque naturae. Aliam quidem causam mortis voluntariae nullam profecto iustam reperietis. atque hoc ille vidit; nam iecit[*](iecit Beier: legit T) quodam loco vita illam mulierem spoliari quam pudicitia maluisse.