Pro Cn. Plancio

quid? si populi quoque factum[*](factum om. T) defendo, Laterensis, et doceo Cn. Plancium non obrepsisse ad honorem, sed eo venisse cursu qui semper patuerit hominibus ortis[*](ortis TE: om. cett.) hoc nostro equestri loco, possumne eripere orationi tuae contentionem vestrum[*](vestram E), quae tractari sine contumelia non potest, et te ad causam aliquando[*](aliquando TE: om. cett.) crimenque deducere? si, quod equitis Romani filius est, inferior esse debuit, omnes tecum equitum Romanorum filii petiverunt. nihil dico amplius; hoc tamen[*](tamen tantum b2ψ2) miror cur[*](cur TE: cur tu cett.) huic potissimum irascare qui longissime a te afuit[*](afuit Ta: abfuit cett.). equidem, si quando, ut fit, iactor in turba, non illum accuso qui est in summa sacra via, cum ego ad Fabianum[*](Fabium codd.: corr. Sylvius (cf. Verr. A. Pr. 19)) fornicem impellor, sed eum qui in me ipsum incurrit atque incidit. tu neque Q. Pedio, forti viro, suscenses neque huic A. Plotio, ornatissimo homini familiari meo, et ab eo qui hos dimovit potius quam ab eis[*](iis Ek: his cett.) qui in te ipsum incubuerunt te depulsum putas.

sed tamen haec tibi est prima cum Plancio generis vestri familiaeque contentio, qua abs te vincitur; cur enim non confitear quod necesse est? sed non hic magis quam ego a meis competitoribus et alias[*](alias TEab1k: aliis cett.) et in consulatus petitione vincebar. sed vide ne haec ipsa quae despicis huic suffragata sint. sic enim conferamus. est tuum nomen utraque familia consulare. num[*](num TEb1Ϛ: non cett.) dubitas igitur quin omnes qui favent nobilitati, qui id putant esse pulcherrimum, qui imaginibus, qui nominibus vestris ducuntur, te aedilem fecerint? equidem non dubito. sed si parum multi sunt qui nobilitatem ament, num ista est[*](est om. T) nostra culpa? etenim ad caput et ad fontem generis utriusque[*](generis utriusque TE: utriusque generis cett.) veniamus.

tu es e[*](e TE: ex cett.) municipio antiquissimo Tusculano, ex quo sunt[*](sunt hoc loco hab. T, ante famil. E, post famil. cett., del. Wunder) plurimae familiae consulares, in quibus est etiam Iuventia[*](Iuventia E: inventicia (iuv. T) cett.) —tot[*](tot quot b2cχψ: tot quot Wunder) ex reliquis municipiis omnibus non sunt—hic est e praefectura Atinati non tam prisca, non tam honorata, non tam suburbana. quantum interesse vis ad rationem petendi? primum utrum magis favere putas Atinatis an Tusculanos suis? alteri—scire enim hoc propter vicinitatem facile possum—cum huius ornatissimi atque optimi viri, Cn. Saturnini, patrem aedilem, cum praetorem viderunt, quod primus ille non modo in eam familiam sed etiam in praefecturam illam sellam curulem attulisset, mirandum in modum laetati sunt; alteros—credo, quia refertum est municipium consularibus, nam malivolos non esse certo[*](certo TEa: certe cett.) scio—numquam intellexi vehementius suorum[*](suorum Hulderich: suorum municipum TE: hospitum suorum cett.) honore[*](honore om. T) laetari. habemus hoc nos, habent nostra municipia.

quid ego de me, de fratre meo loquar? quorum honoribus agri ipsi prope dicam[*](ipsi prope dicam TE, Schol.: prope dicam ipsi cett.) montesque faverunt[*](favebant Schol.). num quando vides Tusculanum aliquem de M. Catone illo in omni virtute principe, num de Ti. Coruncanio municipe suo[*](municipe suo del. Cobet (meliore numero)), num de tot Fulviis[*](Fulviis TEa: Fabiis cett.) gloriari? verbum nemo facit. at in quemcumque Arpinatem[*](at si in aliquem Arp. Schol.) incideris[*](inciderit TEa), etiam si nolis, erit tamen[*](etiam si nolis erit tamen erit Schol.) tibi fortasse etiam[*](etiam TE, Schol.: om. cett.) de nobis aliquid, sed certe[*](sed certe (dr~e a) TEa: aliquid et cett.) de C. Mario audiendum. primum igitur hic habuit studia suorum ardentia, tu tanta quanta in hominibus iam saturatis honoribus esse potuerunt.