Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- ad quam tum properans fertur simul undique pubes
- Graeca penetralis deseruisse focos,
- ne Paris abducta gavisus libera moecha
- otia pacato degeret in thalamo.
- quo tibi tum casu, pulcherrima Laodamia,
- ereptum est vita dulcius atque anima
- coniugium: tanto te absorbens vertice amoris
- aestus in abruptum detulerat barathrum,
- quale ferunt Grai Pheneum prope Cylleneum
- siccare emulsa pingue palude solum,
- quod quondam caesis montis fodisse medullis
- audit falsiparens Amphitryoniades,
- tempore quo certa Stymphalia monstra sagitta
- perculit imperio deterioris eri,
- pluribus ut caeli tereretur ianua divis,
- Hebe nec longa virginitate foret.
- sed tuus altus amor barathro fuit altior illo,
- qui tunc indomitam ferre iugum docuit.
- nam nec tam carum confecto aetate parenti
- una caput seri nata nepotis alit,