Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- “non (ita Caecilio placeam, cui tradita nunc sum)
- culpa mea est, quamquam dicitur esse mea,
- nec peccatum a me quisquam pote dicere quicquam:
- †verum istius populi ianua qui te facit!
- qui, quacumque aliquid reperitur non bene factum,
- ad me omnes clamant, “Ianua, culpa tua est.””
- non istuc satis est uno te dicere verbo,
- sed facere ut quivis sentiat et videat.
- “qui possum? nemo quaerit nec scire laborat.”
- nos volumus; nobis dicere ne dubita.
- “primum igitur, virgo quod fertur tradita nobis,
- falsum est. non illam vir prior attigerit,
- languidior tenera cui pendens sicula beta
- nunquam se mediam sustulit ad tunicam:
- sed pater illius gnati violasse cubile
- dicitur et miseram conscelerasse domum,
- sive quod impia mens caeco flagrabat amore,
- seu quod iners sterili semine natus erat
- et quaerendus is unde foret nervosius illud
- quod posset zonam solvere virgineam.”