Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- languidior tenera cui pendens sicula beta
- nunquam se mediam sustulit ad tunicam:
- sed pater illius gnati violasse cubile
- dicitur et miseram conscelerasse domum,
- sive quod impia mens caeco flagrabat amore,
- seu quod iners sterili semine natus erat
- et quaerendus is unde foret nervosius illud
- quod posset zonam solvere virgineam.”
- egregium narras mira pietate parentem,
- qui ipse sui gnati minxerit in gremium.
- “atqui non solum hoc se dicit cognitum habere
- Brixia † chinea suppositum specula,
- flavus quam molli praecurrit flumine Mella,
- Brixia, Veronae mater amata meae,
- sed de Postumio et Corneli narrat amore,
- cum quibus illa malum fecit adulterium.
- dixerit hic aliquis, “quid? tu istaec, Ianua, nosti,
- cui nunquam domini limine abesse licet,
- nec populum auscultare, sed hic suffixa tigillo
- tantum operire soles aut aperire domum?”