Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
- montibus ora creat, quos propter fluminis undas
- aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
- hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
- quo permulsa domus iucundo risit odore.
- confestim Penios adest, viridantia Tempe,
- Tempe quae silvae cingunt super impendentes,
- naiasin linquens Doris celebranda choreis,
- non vacuus: namque ille tulit radicitus altas
- fagos ac recto proceras stipite laurus,
- non sine nutanti platano lentaque sorore
- flammati Phaethontis et aeria cupressu.
- haec circum sedes late contexta locavit,
- vestibulum ut molli velatum fronde vireret.
- post hunc consequitur sollerti corde Prometheus
- extenuata gerens veteris vestigia poenae
- quam quondam silici restrictus membra catena
- persolvit pendens e verticibus praeruptis.
- inde pater divum sancta cum coniuge natisque
- advenit, caelo te solum, Phoebe, relinquens