Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- orgia quae frustra cupiunt audire profani,
- plangebant aliae proceris tympana palmis
- aut tereti tenuis tinnitus aere ciebant,
- multis raucisonos efflabant cornua bombos
- barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
- talibus amplifice vestis decorata figuris
- pulvinar complexa suo velabat amictu.
- quae postquam cupide spectando Thessala pubes
- expleta est, sanctis coepit decedere divis.
- hic, qualis flatu placidum mare matutino
- horrificans Zephyrus proclivas incitat undas
- aurora exoriente vagi sub limina solis,
- quae tarde primum clementi flamine pulsae
- procedunt, leviterque sonant plangore cachinni,
- post vento crescente magis magis increbescunt
- purpureaque procul nantes ab luce refulgent,
- sic tum vestibuli linquentes regia tecta
- ad se quisque vago passim pede discedebant.
- quorum post abitum princeps e vertice Peli
- advenit Chiron portans silvestria dona: