Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- lumina sunt gnati cara saturata figura,
- non ego te gaudens laetanti pectore mittam,
- nec te ferre sinam fortunae signa secundae,
- sed primum multas expromam mente querelas
- canitiem terra atque infuso pulvere foedans,
- inde infecta vago suspendam lintea malo,
- nostros ut luctus nostraeque incendia mentis
- carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
- quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,
- quae nostrum genus ac sedes defendere Erechthei
- adnuit, ut tauri respergas sanguine dextram,
- tum vero facito ut memori tibi condita corde
- haec vigeant mandata, nec ulla oblitteret aetas,
- ut simul ac nostros invisent lumina collis,
- funestam antennae deponant undique vestem
- candidaque intorti sustollant vela rudentes,
- quam primum cernens ut laeta gaudia mente
- agnoscam, cum te reducem aetas prospera sistet.”
- haec mandata prius constanti mente tenentem
- Thesea ceu pulsae ventorum flamine nubes