Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. at mi nullus erat neque hic neque illic
  2. fractum qui veteris pedem grabati
  3. in collo sibi conlocare posset.
  4. hic illa, ut decuit cinaediorem,
  5. “quaeso,” inquit, “mihi, mi Catulle, paulum
  6. istos commoda: nam volo ad Sarapim
  7. deferri.” “Mane,” inquii puellae,
  8. “istud quod modo dixeram, me habere,
  9. fugit me ratio: meus sodalis
  10. Cinna est Gaius; is sibi paravit.
  11. verum, utrum illius an mei, quid ad me?
  12. utor tam bene quam mihi pararim.
  13. sed tu insulsa male et molesta vivis,
  14. per quam non licet esse neglegentem.”
  • Furi et Aureli, comites Catulli,
  • sive in extremos penetrabit Indos,
  • litus ut longe resonante Eoa
  • tunditur unda,
  • sive in Hyrcanos Arabasve molles,
  • seu Sacas sagittiferosve Parthos,