Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. Varus me meus ad suos amores
  2. visum duxerat e foro otiosum,
  3. scortillum, ut mihi tunc repente visum est,
  4. non sane inlepidum neque invenustum.
  5. huc ut venimus, incidere nobis
  6. sermones varii, in quibus, quid esset
  7. iam Bithynia, quo modo se haberet,
  8. ecquonam mihi profuisset aere.
  9. respondi id quod erat, nihil neque ipsis
  10. nec praetoribus esse nec cohorti,
  11. cur quisquam caput unctius referret,
  12. praesertim quibus esset irrumator
  13. praetor nec faceret pili cohortem.
  14. “at certe tamen,” inquiunt, “quod illic
  15. natum dicitur esse comparasti,
  16. ad lecticam homines.” ego, ut puellae
  17. unum me facerem beatiorem,
  18. “non,” inquam, “mihi tam fuit maligne,
  19. ut, provincia quod mala incidisset,
  20. non possem octo homines parare rectos.”