Phormio

Terence

Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.

  1. Pollicitantem, nihil ferentem, flentem: nunc contra omnia haec,
  2. Repperi qui det neque lacrimet; da locum melioribus.
An.
  1. Certe hercle, ego si satis commemini, tibi quidem est olim dies
  2. Quam ad dares huic praestituta.
Ph.
  1. Factum.
Do.
  1. Num ego istuc nego?
An.
  1. Iam ea praeteriit?
Do.
  1. Non; verum haec ei antecessit.
An.
  1. Non pudet
  2. Vanitatis?
Do.
  1. Minime, dum ob rem.
Ge.
  1. Sterquilinium.
Ph.
  1. Dorio,
  2. Itane tandem facere oportet?
Do.
  1. Sic sum: si placeo, utere.
An.
  1. Sicine hunc decipis?
Do.
  1. Immo enimvero, Antipho, hic me decipit:
  2. Nam hic me huiusmodi esse scibat; ego hunc esse aliter credidi.
  3. Iste me fefellit; ego isti nihilo sum aliter ac fui.
  4. Sed utut haec sunt, tamen hoc faciam: cras mane argentum mihi
  5. Miles dare se dixit: si mihi prior tu attuleris, Phaedria,
  6. Mea lege utar, ut potior sit qui prior ad dandum est. Vale.
PHAEDRIA. ANTIPHO. GETA.
Ph.
  1. Quid faciam? Unde ego nunc tam subito huic argentum inveniam miser,
  2. Cui minus nihilo est? quod si hic potuisset nunc exorarier
  3. Triduum hoc, promissum fuerat.
An.
  1. Itane hunc patiemur, Geta,
  2. Fieri miserum, qui me dudum, ut dixti, adiurit comiter,
  3. Quin, quum opus est, beneficium rursum ei experiamur reddere?
Ge.
  1. Scio quidem hoc esse aequum.
An.
  1. Age ergo, solus servare hunc potes.
Ge.
  1. Quid faciam?