Andria
Terence
Terence. Publii Terentii Comoediae Sex. Parry, Edward St. John, editor. London: Whittaker and Co.; George Bell, 1857.
- Sed istuc quidnam est?
- Hodie uxorem ducis?
- Aiunt.
- Pamphile,
- Si id facis hodie postremum me vides.
- Quid ita?
- Hei mihi,
- Vereor dicere: huic dic quaeso Byrrhia.
- Ego dicam.
- Quid est?
- Sponsam hic tuam amat.
- Nae iste haud mecum sentit: Ehodum dic mihi:
- Numquidnam amplius tibi cum illa fuit Charine?
- Ah Pamphile
- Nihil.
- Quam vellem.
- Nunc te per amicitiam et per amorem obsecro
- Principio ut ne ducas.
- Dabo equidem operam.
- Sed si id non potes,
- Aut tibi nuptiae haec sunt cordi.
- Cordi?
- Saltem aliquot dies
- Profer, dum proficiscor aliquo ne videam.
- Audi nunc iam.
- Ego Charine neutiquam officium liberi esse hominis puto
- Cum is nihil promereat postulare id gratiae adponi sibi.
- Nuptias effugere ego istas malo, quam tu adipiscier.
- Reddidisti animum.
- Nunc si quid potes aut tute aut hic Byrrhia,
- Facite, fingite, invenite, efficite qui detur tibi:
- Ego id agam qui mihi ne detur.
- Sat habeo.
- Davom optume
- Video cuius consilio fretus sum.
- At tu hercle haud quidquam mihi;
- Nisi ea quae nihil opus sunt sciri. Fugin' hinc?
- Ego vero ac libens.
DAVUS. CHARINUS. PAMPHILUS.Da. Ch.
- Di boni, boni quid porto! sed ubi inveniam Pamphilum,
- Ut metum in quo nunc est adimam, atque expleam animum gaudio?
- Laetus est nescio quid.