Trinummus
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Leo, Friedrich
- Neque fuit neque erit neque esse quemquam hominem in terra arbitror,
- quoi fides fidelitasque amicum erga aequiperet tuam;
- nam exaedificavisset me ex his aedibus, apsque te foret.
- Si quid amicum erga bene feci aut consului fideliter,
- non videor meruisse laudem, culpa caruisse arbitror.
- nam beneficium, homini proprium quod datur, † prosumpserit,
- quod datum utendumst, id repetundi copiast quando velit.
- Est ita ut tu dicis. sed ego hoc nequeo mirari satis,
- eum sororem despondisse suam in tam fortem familiam.
- Lysiteli quidem Philtonis filio.
- Enim me nominat.
- Familiam optumam occupavit.
- Quid ego cesso hos conloqui?
- sed maneam etiam opinor, namque hoc commodum orditur loqui.
- Vah.
- Quid est?
- Oblitus intus dudum tibi sum dicere:
- modo mi advenienti nugator quidam occessit obviam,
- nimis pergraphicus sycophanta; is mille nummum se aureum
- meo datu tibi ferre et gnato Lesbonico aibat meo;