Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. si mage exigere occupias, duarum rerum exoritur optio:
  2. vel illud quod credideris perdas, vel illum amicum amiseris.
Ch.
  1. Meus est hic quidem Stasimus servos.
S.
  1. Nam ego talentum mutuom
  2. quoi dederam, talento inimicum mi emi, amicum vendidi.
  3. sed ego sum insipientior, qui rebus curem publicis
  4. potius quam, id quod proxumumst, meo tergo tutelam geram.
  5. eo domum.
Ch.
  1. Heus tu, asta ilico. audi.
S.
  1. Heús tu, non sto.
Ch.
  1. Te volo.
St.
  1. Quid si ego me te velle nolo?
Ch.
  1. Aha nimium, Stasime, saeviter.
S.
  1. Emere meliust cui imperes.
Ch.
  1. Pol ego emi atque argentum dedi;
  2. sed si non dicto audiens est, quid ago?
Stas.
  1. Da magnum malum.
Charm.
  1. Bene mones, ita facere certumst.
Stas.
  1. Nisi quidem es obnoxius.