Trinummus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Morem improbum.
Stas.
  1. Strenuiores praeterire more fit.
Charm.
  1. Nequam quidem.
Stas.
  1. Mores leges perduxerunt iam in potestatem suam,
  2. magisque is sunt obnoxiosae quam parentes liberis.
  3. eae miserae etiam ad parietem sunt fixae clavis ferreis,
  4. ubi malos mores adfigi nimio fuerat aequius.
Charm.
  1. Lubet adire atque appellare hunc; verum ausculto perlubens
  2. et metuo, si compellabo, ne aliam rem occipiat loqui.
Stas.
  1. Neque istis quicquam lege sanctumst: leges mori serviunt,
  2. mores autem rapere properant qua sacrum qua publicum.
Charm.
  1. Hercle istis malam rem magnam moribus dignumst dari.
S.
  1. Nonne hoc publice animum advorti? nam id genus hominum omnibus
  2. univorsis est advorsum atque omni populo male facit:
  3. male fidem servando illis quoque abrogant etiam fidem,
  4. qui nil meriti; quippe eorum ex ingenio ingenium horum probant.
  5. hoc qui in mentem venerit mihi? re ipsa modo commonitus sum.
  6. si quoi mutuom quid dederis, fit pro proprio perditum:
  7. quom repetas, inimicum amicum beneficio invenias tuo.