Rudens

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Si maxime mi illum reddiderit vidulum,
  2. non ego illi hodie debeo triobolum.
  3. meus arbitratust, lingua quod iuret mea.
  4. sed conticiscam: eccum exit et ducit senem.
Gripvs
  1. Séquere hac.
Daemones
  1. Vbi istic lenost?
Grip.
  1. Heus tu. ém tibi, hic habet vidulum.
Daem.
  1. Habeo et fateor esse apud me, et, si tuos est, habeas tibi.
  2. omnia, ut quídquid infuit, ita salva sistentur tibi.
  3. tene, si tuost.
Labr.
  1. O di immortales, meus est. salve, vidule.
D.
  1. Tuosne est?
L.
  1. Rogitas? si quidem hercle Iovis fuit, meus est tamen.
Daem.
  1. Omnia insunt salva; una istinc cistella excepta est modo
  2. cum crepundiis, quibuscum hódie filiam inveni meam.
Labr.
  1. Quam?
Daem.
  1. Tua quae fuit Palaestra, ea filia inventast mea.
Labr.
  1. Bene mehercle factum est. cum istaec res tibi ex sententia
  2. pulchre evenit, gaudeo.
Daem.
  1. Istuc facile non credo tibi.