Pseudolus
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Leo, Friedrich
- Profecto nullo pacto possum vivere,
- si illa a me abalienatur atque abducitur.
- Quid fles, cucule? vives.
- Quid ego ni fleam,
- quoi nec paratus nummus argenti siet
- neque libellai spes sit usquam gentium?
- Vt litterarum ego harum sermonem audio,
- nisi tu illi lacrumis fleveris argenteis,
- quod tu istis lacrumis te probare postulas,
- non pluris refert quam si imbrem in cribrum geras.
- verum ego te amantem, ne pave, non deseram.
- spero alicunde hodie me bona opera aut hac mea
- tibi inventurum esse auxilium argentarium.
- atque id futurum unde unde dicam nescio,
- nisi quia futurum est: ita supercilium salit.
- Vtinam quae dicis dictis facta suppetant.
- Scis tu quidem hercle, mea si commovi sacra,
- quo pacto et quantas soleam turbellas dare.
- In te nunc omnes spes sunt aetati meae.
- Satin est, si hanc hodie mulierem efficio tibi