Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Ego dabo, ne quaere aliunde.
Ps.
  1. O hominem opportunum mihi.
  2. etiam opust chlamyde et machaera et petaso.
Char.
  1. Possum a me dare.
Ps.
  1. Di immortales, non Charinus míhi hic quidem, sed Copiast.
  2. sed istic servos, ex Carysto qui hic adest, ecquid sapit?
Char.
  1. Hircum ab alis.
Ps.
  1. Manuleatam tunicam habere hominem addecet.
  2. ecquid is homo habet aceti in pectore?
Char.
  1. Atque acidissumi.
Ps.
  1. Quid, si opus sít ut dulce promat indidem, ecquid habet?
Ch.
  1. Rogas?
  2. murrinam, passum, defrutum, mellam, mel quoivismodi;
  3. quin in corde instruere quondam coepit pantopolium.
Ps.
  1. Eugepae, lepide, Charine, meo me ludo lamberas.
  2. sed quid nomen esse dicam ego isti servo?
Char.
  1. Simiae.
Ps.
  1. Scitne in re advorsa vorsari?
Char.
  1. Turbo non aeque citust.
Ps.
  1. Ecquid argutust?