Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Di bene vortant. at ego quando eum esse censebo domi,
  2. rediero. tu epistulam hanc a me accipe atque illi dato.
  3. nam istic sumbolust inter erum meum et tuom de muliere.
Ps.
  1. Scio equidem: ut qui argentum adferret atque expressam imaginem
  2. suam huc ad nos, cum eo aiebat velle mitti mulierem.
  3. nam hic quoque exemplum reliquit eius.
Harp.
  1. Omnem rem tenes.
Ps.
  1. Quid ego ni teneam?
Harp.
  1. Dato istunc sumbolum ergo illi.
P.
  1. Licet.
  2. sed quid est tibi nomen?
Harp.
  1. Harpax.
Ps.
  1. Apage te, Harpax, hau places;
  2. huc quidem hercle haud ibis intro, ne quid ἅρπαξ feceris.
Harp.
  1. Hostis vivos rapere soleo ex acie: eo hoc nomen mihi est.
Ps.
  1. Pol te multo magis opinor vasa ahena ex aedibus.
Harp.
  1. Non ita est. sed scin quid te oro, Sure?
Ps.
  1. Sciam si dixeris.
Harp.
  1. Ego devortor extra portam huc in tabernam tertiam,
  2. apud anum illam doliarem, claudam crassam, Chrysidem.