Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Potin út semel modo,
  2. Bállio, huc cúm lucro respícias?
Bal.
  1. Réspiciam istoc prétio; nam si sácruficem summó Iovi
  2. atque in manibus exta teneam, ut poriciam, interea loci
  3. si lucri quid detur, potius rem divinam deseram.
  4. non potest pietati opsisti huíc, utut rés sunt ceterae.
Ps.
  1. Deos quidem, quos maxume aequom est metuere, eos minimi facit.
Bal.
  1. Compellabo. salve multum, serve Athenis pessume.
Ps.
  1. Di te deaeque ament vel huius arbitratu vel meo,
  2. vel, si dignu’(s e)s alio pacto, neque ament nec faciant bene.
Bal.
  1. Quid agitur, Calidore?
Cal.
  1. Amatur atque egetur acriter.
Bal.
  1. Misereat, si familiam alere possim misericordia.
Ps.
  1. Heia, scimus nos quidem te qualis sis; ne praedices.
  2. sed scin quid nos volumus?
Bal.
  1. Pol ego propemodum: ut male sit mihi.
Ps.
  1. Et id et hoc quod te revocamus. quaeso animum advorte.
Bal.
  1. Audio.
  2. atque in pauca, ut occupatus nunc sum, confer quid velis.
Ps.
  1. Hunc pudet, quod tibi promisit quaque id promisit die,