Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Certumst mi hunc emortualem facere ex natali die.—
Sim.
  1. Bene ego illum tetigi, bene autem servos inimicum suom.
  2. nunc mihi certum est alio pacto Pseudolo insidias dare,
  3. quam in aliis comoediis fit, ubi cum stimulis aut flagris
  4. insidiantur: at ego iam intus promam viginti minas,
  5. quas promisi si effecisset; obviam ei ultro deferam.
  6. nimis illic mortalis doctus, nimis vorsutus, nimis malus;
  7. superavit dolum Troianum átque Vlixem Pseudolus.
  8. nunc ibo intro, argentum promam, Pseudolo insidias dabo.—
Psevdolvs
  1. Quid hóc? sicine hóc fit, pedés? statin án non?
  2. an íd voltis, út me hinc iacéntem aliquis tóllat?
  3. nam hércle si cécidero, véstrum erit flagítium.
  4. pérgitin pérgere? ah, sérviendúm mihi
  5. hodie ést; magnum hoc vitiúm vino est:
  6. pedés captat prímum, luctátor dolósust.
  7. profécto edepol égo nunc probe habeo madúlsam:
  8. ita víctu excurato, íta magnis mundítiis et dis dígnis,
  9. itaque ín loco festivó sumus festíve accepti.
  10. quid opúst me multas agere ámbages? hoc
  11. est hómini quam ob rem vítam amet,