Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. et adire lubet hominem et autem nimis eum ausculto lubens.
Sync.
  1. Haec quom hic video fieri, crucior: pretiis emptos maxumis,
  2. apud nos expeculiatos servos fieri suis eris.
  3. sed ad postremum nihil apparet: male partum male disperit.
Mil.
  1. Proinde habet orationem, quasi ipse sit frugi bonae,
  2. qui ipsus hercle ignaviorem potis est facere Ignaviam.
Sync.
  1. Nunc domum haec ab aede Veneris refero vasa, ubi hostiis
  2. erus nequivit propitiare Venerem suo festo die.
Mil.
  1. Lepidam Venerem.
Sync.
  1. Nam meretrices nostrae primis hostiis
  2. Venerem placavere extemplo.
Mil.
  1. O lepidam Venerem denuo.
Sync.
  1. Nunc domum ibo.
Mil.
  1. Heus, Synceraste.
Sync.
  1. Syncerastum qui vocat?
M.
  1. Tuos amicus.
S.
  1. Haud amice facis, qui cum onere offers moram.
Mil.
  1. At ob hanc moram tibi reddam operam úbi voles, ubi iusseris.
  2. habe rem pactam.
S.
  1. Si futurumst, do tibi operam hanc.