Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Dicam. viscum legioni dedi
  2. fundasque; eo praésternebant folia farferi.
Lyc.
  1. Quoi rei?
Antam.
  1. Ad fundas viscus né adhaeresceret.
Lyc.
  1. Perge. optume hercle perieras. quid postea?
Antam.
  1. In fundas visci indebant grandiculos globos,
  2. eo illós volantis iussi funditarier.
  3. quid multa verba? quemquem visco offenderant,
  4. tam crebri ad terram áccidebant quam pira.
  5. ut quisque acciderat, eum necabam ílico
  6. per cerebrum pinna sua sibi, quasi turturem.
Lyc.
  1. Si hercle istuc umquam factum est, tum me Iuppiter
  2. faciat ut semper sacruficem nec umquám litem.
A.
  1. An mi haec non credis?
L.
  1. Credo, ut mi aequomst credier.
  2. age eamus intro.
Lyc.
  1. Dum exta referuntur, volo
  2. narrare tibi etiam unam pugnam.
Lyc.
  1. Nil moror.
A.
  1. Ausculta.