Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. tris facile corios contrivisti bubulos.
Agor.
  1. Amans per amorem si quid feci, Milphio,
  2. ignoscere id te mi aequom est.
Mil.
  1. Haud vidi magis.
  2. em, nunc ego amore pereo. sine te verberem,
  3. item ut tu mihi fecisti, ob nullam noxiam:
  4. post id locorum tu mihi amanti ignoscito.
Agor.
  1. Si tibi lubido est aut voluptati, sino:
  2. suspende, vinci, verbera; auctor sum, sino.
Mil.
  1. Si auctoritatem postea defugeris,
  2. ubi dissolutus tu sies, ego pendeam.
Agor.
  1. Egone istuc ausim facere, praesertim tibi?
  2. quin si feriri video te, extemplo dolet.
Mil.
  1. Mihi quidem hercle.
Ag.
  1. Immo mihi.
Mil.
  1. Istuc mavelim.
  2. sed quid nunc tibi vis?
Agor.
  1. Cur ego apud te mentiar?
  2. amo immodeste.
Mil.
  1. Meae istuc scapulae sentiunt.