Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Ego me moror.
  2. propemodúm hoc opsonare prandium potero mihi.
  3. sed quid hoc ést? quid est? quid hóc est? quid ego video? quo modo?
  4. quid hoc est conduplicationis? quae haec est congeminatio?
  5. quis hic homo est cum tunicis longis quasi puer cauponius?
  6. satin ego oculis cerno? estne illaec mea amica Anterastilis?
  7. et ea est certo. iam pridem ego me sensi nihili pendier.
  8. non pudet puellam ámplexari baiolum in media via?
  9. iam hercle ego illum éxcruciandum totum carnufici dabo.
  10. sane genus hoc mulierosumst tunicis demissiciis.
  11. sed adire certum est hanc amatricem Africam.
  12. heus tu, tibi dico, mulier, ecquid te pudet?
  13. quid tibi negoti est autem cum istac? dic mihi.
Han.
  1. Adulescens, salve.
Antam.
  1. Nolo, nihil ad te attinet.
  2. quid tibi hanc digito tactio est?
Han.
  1. Quia mihi lubet.
Ant.
  1. Lubet?
Han.
  1. Ita dico.
Ant.
  1. Ligula, i in malam crucem.