Miles Gloriosus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Quid núnc volt?
Mil.
  1. Te compéllare et complécti et contrectáre.
  2. nam nísi tu illi fers súppetias, iam illa ánimum despondébit.
  3. age, mí Achilles, fiat quód te oro, serva íllam pulchram púlchre,
  4. expróme benignum ex te íngenium, urbícape, occisor régum.
Pyrg.
  1. Eu hercle ódiosas res. quótiens hoc tibi, vérbero, ego interdíxi,
  2. meam né sic volgo póllicitere operám?
Pal.
  1. Audin tu, múlier?
  2. dixi hóc tibi dudum, et núnc dico: nisi huic vérri adfertur mérces,
  3. non híc suo seminió quemquam porclénam impertitúrust.
Milph.
  1. Dabitúr quantum ipsus pretí poscet.
Pal.
  1. Talentúm Philippi huic opus aúri est;
  2. minus áb nemine accípiet.
Milph.
  1. Eu ecastór nimis vilest tándem.
Pyrg.
  1. Non míhi avaritia umquam ínnatast: satis hábeo divitiárum,
  2. plus mi aúri mille est módiorum Philippí.
Pal.
  1. Praeter thensaúros.
  2. tum argénti montes, nón massas habet, Aetna mons non aeque altos. †
Milph.
  1. Eu ecástor hominem périurum.
Pal.
  1. Vt ludó?