Miles Gloriosus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Erit, ét tibi exoptatum óptinget, bonum habe ánimum, ne formída;
  2. homo quidamst qui scit, quód quaeris ubi sít.
Milph.
  1. Quem ego hic audívi?
Pal.
  1. Sociúm tuorum concíliorum et partícipem consiliorum.
Milph.
  1. Tum pól ego id quod celo haú celo.
Pal.
  1. Immo et célas et non célas.
Milph.
  1. Quo argúmento?
Pal.
  1. Infidós celas: ego súm tibi firme fidus.
Milph.
  1. Cedo sígnum, si harunc Báccharum es.
Pal.
  1. Amat múlier quaedam quéndam.
Milph.
  1. Pol istúc quidem multae.
Pal.
  1. At nón multae de dígito donum míttunt.
Milph.
  1. Enim cógnovi nunc, fécisti modo mi éx proclivo plánum.
  2. sed hic númquis adest?
Pal.
  1. Vel adést vel non.
Milph.
  1. Cedo té mihi solae sólum.
Pal.
  1. Brevin án longinquo sérmoni?