Menaechmi

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. Immo Nestor nunc quidem est de verbis, praeut dudum fuit;
  2. nam dudum uxorem suam esse aiebat rabiosam canem.
Men.
  1. Quid, ego?
Sen.
  1. Dixti insanus, inquam.
Men.
  1. Egone?
Sen.
  1. Tu istic, qui mihi
  2. etiam me iunctis quadrigis minitatu'sminitatus es prosternere.
  3. egomet haec te vidi facere, égomet haec ted arguo.
Men.
  1. At ego te sacram coronam surrupuisse Iovi scio,
  2. et ob eam rem in carcerem ted esse compactum scio,
  3. et postquam es emissus, caesum virgis sub furca scio;
  4. tum patrem occidisse et matrem vendidisse etiam scio.
  5. satin haec pro sano male dicta male dictis respondeo?
Sen.
  1. Obsecro hercle, medice, propere, quidquid facturu'sfacturus es , face.
  2. non vides hominem insanire?
Med.
  1. Scin quid facias optimum est?
  2. ad me face uti deferatur.
Sen.
  1. Itane censes?
Med.
  1. Quippini?
  2. ibi meo arbitratu potero curare hominem.