Aulularia

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 1. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1895.

  1. Vah, scelestus quam benigne: ut ne abstulisse intellegam.
  2. novi sycophantias. age rusum óstende huc manum
  3. dexteram.
S.
  1. Em.
E.
  1. Nunc laevam ostende.
S.
  1. Quin equidem ambas profero.
E.
  1. Iam scrutari mitto. redde huc.
S.
  1. Quid reddam?
E.
  1. A, nugas agis,
  2. certe habes.
S.
  1. Habeo ego? quid habeo?
E.
  1. Non dico, audire expetis.
  2. id meum, quidquid habes, redde.
Strob.
  1. Insanis: perscrutatus es
  2. tuo arbitratu, neque tui me quicquam invenisti penes.
Evcl.
  1. Máne, mane. quís illic est? quis hic íntus alter érat tecum simul?
  2. perii hercle: ille nunc íntus turbat, hunc si amitto hic abierit.
  3. postremo hunc iam perscrutavi, hic nihil habet. abi quo lubet.
Strob.
  1. Iuppiter te dique perdant.
Evcl.
  1. Haud male egit gratias.