Dialogi

Severus, Sulpicius

Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.

Ad haec Postumianus, audiat, inquit, istud exemplum noster iste de proximo. qui cum sit sapiens, immemor praesentium, immemor futurorum: si fuerit offensus, insanit in sua se non habens potestate: saeuit in clericos, grassatur in laicos, totumque terrarum orbem in suam commouet ultionem: in qua per triennium iugiter dimicatione consistens nec tempore nec ratione sedatur.

dolenda hominis et miseranda condicio, etiamsi hac sola insanabilis mali peste premeretur. uerum ista ei patientiae et [*]( 6 fantasmata AF: phanto v 8 egressus - uindicasset F post recurrebat habet 9 rapidis - gressibus recurrebat AВM: rapidus - recnrrebat Fv || ea parte qua ÅFM: ex qua parte e 11 poenitentiam, mox distinctum est in edå. claudicante logica ratione. Sententia est : in eo erat ut recurreret, cum interea reductus est in paenitentiam. Mox reuertitur etc. 13 poscit BM: poscens AFv 14 sanior fatebatur A 15 ipse F pr. m. 18 briccio AF || apud in F erasum 19 premeret.. F 21 briccionem dF 22 etiam istud M 23 malim cum est sapiens 24 leniter (uelleuiter) offensus 2 codd. apud de Prato et ed. Ald. 27 orationeF 29 malo F pr. m. )

215
tranquillitatis exempla referre saepius, Galle, debueras, ut nesciret irasci et sciret ignoscere.

qui si istum ipsum breuiter insertum sermonem meum in se prolatum forte cognouerit, sciat non magis ore inimici quam amici animo me locutum, quia, si fieri posset, optarem ut Martino potius episcopo quam Phalari tyranno similis diceretur.

sed istum, cuius commemoratio parum suauis est, transeamus et ad Martinum nostrum, Galle, redeamus.