Dialogi

Duo uobis referam incredibilis oboedientiae admodum magna miracula, licet suppetant plura recolenti: sed ad incitandam uirtutum aemulationem, cui pauca non sufficiunt, multa non proderunt.

ergo cum quidam saeculi actibus abdicatis monasterium magnae dispositionis ingressus suscipi se rogaret, abbas ei coepit multa proponere: graues esse istius disciplinae labores, sua uero dura imperia, quae nullius facile ualeret inplere patientia: aliud potius monasterium, ubi facilioribus legibus uiueretur, expeteret: non temptaret adgredi, quod inplere non posset.

ille uero nihil his terroribus permoueri, sed magis ita omnem oboedientiam polliceri, ut, si eum abbas in ignem ire praeciperet, non recusaret intrare. quam illius professionem ubi magister accepit, non cunctatus probare profitentem.

casu clibanus [*]( 2 percunctanti F 6 regressus ABFMV: regressus sum Qv 9 in om. V II isdem F: hisdem AV, iisdem v II agere ABFQV: degere v 10 deuersantium V II in in A erasum est 11 cognouistis Rosw. et V: cognoscitis AFo 13 a monasterii abbate BMV: ad monasterium abbatis AFv 15 quaelibet V 18 incitandam V: excitandam AFv 21 ingressus suscipi se rogaret BMV: ingressus coepisset rogare FQ (et sic v, sed ingressurus), ingressurus coepisset rogare ut susciperetur A 26 permoui V 27 praeceperit Fpr. m. et V 29 cunctatus AFlV: cunctatus est M, cunctatur F corr. et v )

et qui putabatur arsurus, uelut frigido rore perfusus se ipse miratus est.

sed quid mirum, si tuum, Christe, tironem ignis ille non adtigit? ut nec abbatem pigeret dura mandasse nec discipulum paeniteret imperio paruisse: qui eo quo aduenerat die, dum temptaretur infirmus, perfectus inuentus est: merito felix, merito gloriosus, probatus oboedientia, glorificatus est passione.