Dialogi

Hoc ubi ille monachus audiuit, et periclitatos infantulos serpentis occursu et ipsos insuper multa uerbera uicto serpente meruisse, abbatem obsecrat ne sibi post haec panis ullus aut cibus aliqui mitteretur.

iamque octauus dies fuerat emensus, quo se homo Christi intra periculum famis ipse concluserat - arebant [*]( 1 abbatis V: sub abbatiB AFv II per om. AF 2 uirtute A 3 concnpierint F || aut acturi — ad erimum conferre V 4 illo discedunt A 7 quibus ad illos B 10 puerulos A 11 xv V || xn V: duodecim annis B, duodecennis AFM, duodennis., 12 perterritis F, sed s 2 m. adiecta 13 caerula FV: caerulea M, cerulea A 14 minoris pueri manu adprehensa ac p. inuoluta ferri coepit AFQ 15 deinde AFv 16 ezpectantibus FQ, spectantibus M II bestiolam A 19 altiori v 23 et non AFQ 24 uirtutium V 25 infantes F 27 posthac B 28 aliquis AFv II quod se V )

corpus inedia fatiscebat, fides firma durabat-cmn interim admonitus abbas ille per spiritum ut discipulum uisitaret, pia sollicitudine cognoscere cupiens, qua uitae substantia fidelis aleretur, qui ministrari sibi panem ab homine noluisset, ad requirendum eum ipse proficiscitur.

ille ubi eminus senem uenire conspexit, occurrit, agit gratias, ducit ad cellulam. cum ingressi pariter ambo, conspiciunt palmiciam sportam, calido pane congestam, foribus adfixam ante postem pendere.

ac primum calidi panis odor sentitur, tactu uero ac si ante paululum focis esset ereptus, ostenditur: Aegyptii tamen panis forma non cernitur.

obstupefacti ambo munus caeleste cognoscunt. cum ille hoc abbatis aduentui praestitum fateretur, abbas uero illius fidei ac uirtuti id potius adscriberet: ita ambo caelestem panem cum multa exultatione fregerunt.

quod cum senex ad monasterium post regressus fratribus rettulisset, tantus omnes incesserat ardor animorum, ut certatim ad eremum et sacras solitudines ire properarent, miseros se fatentes, si qui diutius in congregatione multorum, ubi humana esset patienda conuersatio, resedissent.