Chronica

At in Iudaea, cui post excidium Hierosolymae Godoliam praepositum supra memorauimus, aegre ferentes Iudaei principem sibi ex stirpe non regia arbitrio uictoris datum, Ismael quodam duce et concitatore nefandae coniurationis, dispositis eum in conuiuio insidiis peremerunt.

at hi, qui extra noxiam fuerant, ultum ire facinus cupientes propere aduersum Ismael arma capiunt. sed ut ille cognouit exitium sibi imminere, relicto exercitu, quem contraxerat, non amplius octo comitantibus ad Ammonitas confugit.

igitur populum uniuersum metus peruaserat, ne paucorum scelus omnium exitio rex Babylonius ultum iret: nam praeter Godoliam [*]( 15 Dan. 2. 19 IV Reg. 25. 23 Jer. 40 sq. ) [*]( 2 et praecipue Judaeos corruptuni censet Bernays l. c. 4 -postrema P: postrema tempora b II propheta (sc. Daniel) annuntiat de Prato 5 absciao P II aea scripsi: ea. (sic) P, et b; cf. Dan. 2, 35 (es pro aes codex etiam II, 8, 5 habet) 6 figuram esse b 8 redigit P, em. Giselinus 11 credentium de Prato: credendum P 13 donatus P, ut coni. Vonck: donatur b 14 misahel P 16 hiezechielis P 20 Judaei quidam malebat de Prato 21 ertirpeP II non 6: om. P 22 concentore P 25 ut ille nos: ille P, ille quia b 26 vni nos: om. P, quam octo 6; cf. Jerem. 41,15 28 babyllonius P )

itaque consilium ineunt fugiendi in Aegyptum, sed prius Hieremiam frequentes adeunt, sciscitantes diuinum responsum.

at ille uerbisDei uniuersos hortari, m solo patrio manerent: si id fecissent, Dei praesidio tuendos nullumque a Babyloniis periculum fore: sin Aegyptum peterent, omnes ibi ferro ac fame diuersoque mortis genere perituros.

sed plebs assueto malo insolens parendi salubribus consiliis et diuino imperio profecta in Aegyptum. quid de ea postea actum, sacris litteris siletur: nobis nihil compertum.