Apotheosis
Prudentius
Prudentius, Volume 1. Thomson, H. J, editor. London; Cambridge, Mass.: William Heinemann Ltd., Harvard University Press, 1949 (printing).
- quaeso ait ut liceat te nune, Deus optime, nosse.
- respondit Dominus ‘mea, non me, eernere iustis
- posteriora dabo.’ quid apertius, absque aliena
- quam sumat faeie verbum non posse videri,
- posse tamen, eum malit, idem numquam Patre viso
- terrenis oeulis habitu se ostendere nostro,
- saepe et in angelieas vel mortales moderatum
- induci species, queat ut sub imagine eerni?
- hoc verbum est quod vibratum Patris ore benigno
- sumpsit virgineo fragilem de corpore formam.
- inde figura hominis nondum sub carne Moysi
- obieeta effigiem nostri signaverat oris,
- quod quandoque Deus verbi virtute eoactum
- sumpturus corpus faciem referebat eandem.
- sed tamen et sentam visa est excita cremare
- flamma rubum. Deus in spinis volitabat aeutis,
- vulnificasque eomas innoxius ignis agebat,
- esset ut exemplo Deus inlapsurus in artus
- spiniferos, sudibus quos texunt crimina densis
- et peccata malis hirsuta doloribus inplent.