Historiae Adversum Paganos
Orosius, Paulus
Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.
omitto Oedipum interfectorem patris, matris maritum, filiorum fratrem, uitricum suum. sileri malo Eteoclen atque Polynicen mutuis laborasse concursibus, ne quis eorum parricida non esset.
nolo meminisse Medeae,
amore saeuo sauciaeet pignorum paruulorum caede gaudentis, et [*]( AVCTORES § 6-10 fabuiae eodem fere ordine apud Eusebium enumerantur (cf. Moerner p. 87): § 6 Evs. 696, § 7 Evs. 690. 711. 696g. 700 (Palaephatus laudatus apud Eus.), § 8 Eus. 756. 710. 734. 711. 749. 756, § 9 Eus. 758.783, § 10 Eus. 782 || 13 amore saeno sauciae Ermius Medea 213 Ribb. ) [*]( 1 linocinio B || quia B || quoquae D || pylopem B || aepulis PR 2 dubitaret] PRBD dubitarit Av || inpendere (imp. al. tn. corr.) R || tedet BD || pylopis B pelopes D 3 adque PaB || traianos B troianus D 4 fabolis D || |caelebrari R || newglegentius B 6 adiunguntur B || de 8. lin. add. m. 1 P 6 cadmo] PR (d m. 1 in ras. R) cathmo B catmo D || sparthanieque PR || inertricabilis PaRaD || alternatium D 7 palefato PBBD (sic palefato hoc ⌣ alio atramento R) palefacto A |palaephato corr. v || flagicia D 8 limpniadum B flebelem D 9 athrei PR || tbyestis] PRaB thiestis D et post ras. R || c.elo (erasa a) P 10 muisu (corr. m. 2) P || dissimulo (mulo in ras. m. 2) P diasimolo D || oedippum D ydipum A hydippum PR aethyppum B 11 meritum Bt || mallo P2RaB 12 etheoclen D aetheoclen PA aetheoden R theoden B || adque PaB || polynicen] PR polinicen BD || motuis B 13 memil nisse R || medeael (ae al. atram.) R madae (d in ras.) B || amore saeuo] mores aeuo corr. in -more. saeuo m. 2 P amores - aeuo (a pr. in ras ) B amoris aeuo D amores B 14 sauciae (s in ras. al. m.) R || pegnorum B || paruolorum D )
Anno ante Vrbem conditam DLX atrocissimum inter Cretenses atque Athenienses certamen fuit, ubi populis utrimque infeliciter profligatis cruentiorem uictoriam Cretenses exercuerunt;
qui nobilium Atheniensium filios Minotauro, utrum fero homini an humanae bestiae aptius dicam nescio, deuorandos crudeliter addicebant atque informe prodigium effossis Graeciae luminibus saginabant.