Octavius

Et Octauius: Dicam equidem, ut potero pro uiribus, et adnitendum tibi mecum est, ut conuiciorum amarissimam labem [*]( 1 et incredibili Pr, em. Balduinus II uerisimileP 3 iudiciisai scripsi: iudicis Pr, iudicii WOlcerus, iudices Meursius; cf. Wopkens in Misc. Obs. X, 28 et Heumann VII, 268 4 quaerellam P, querelam r II damnatis opinionibus Lindner, ampliatis omnibus Meursius II mallint P 6 indi- dem Dombart; cf. Handii Tursell. 3, 177 8 efferuntur Dauisius, at efferantur recte tuitus est Heum. coll. Liuii 5, 27,10; add. Liu. 33, 29, 1 II nam dum incaute Heumann 1\\ ab his P et edd. 11 omni in nos: omni Pr, in omni Vrsinus 12 ei altera mira Vrsinus, ei altera lateat mira JVo-werus 19 debeat Wapkens: habeat Pr 20 refutare Heraldus: reputare P, reputari r 23 quaereris P II tuto silentio Heumann 26 ut potero Wowero, contra Heumanno pro uiribus delendum uidebatur 27 comuitiorum P corr. in conuiciorum ) [*]( 2* )

nam mcerim aeos creaere, mteum se aeliberare uariauit, ut propositionis incerto incertior responsionis nostrae intentio fundaretur. sed in Natali meo uersutiam nolo, non credo: procul est ab eius simplicitate subtilis urbanitas. quid igitur?

ut qui rectam uiam nescit, ubi, ut fit, in plures una cliffinditur, [quia uiam nescit] haeret anxius nec singulas audet eligere nec uniuersas probare: sic cui non est ueri stabile iudicium, prout infida suspicio spargitur.

ita eius dubia opinio dissipatur. nullum itaque miraculum est, si Caecilius identidem in contrariis ac repugnantibus iactetur, aestuet, fluctuetur. quod ne fiat ulterius, conuincam et redarguam. quamuis sint diuersa quae dicta sunt, una ueritate confirmata probataque nec dubitandum ei de cetero est nec uagandum.

et quoniam mens frater erupit, aegre se ferre, stomachari, indignari, dolere, inliteratos, pauperes, inperitos de rebus caelestibus disputare, sciat omnes homines sine dilectu aetatis, sexus, dignitatis rationis et sensus capaces et habiles procreatos nec fortuna nanctos, sed natura insitos esse sapientiam: quin. ipsos etiam philosophos, uel si qui alii artium repertores in memorias exierunt, priusquam sollertia mentis parerent nominis [*]( 1 lfumine Meursius: in luminc Pr, lumine Gelenius; cf. Dauis. ad h. l. 2 mutasse r 3 uersutia turbata sit (sc. Natalis sententia) Vahlen: tua eruditio turbata sit Pr 5 declaranit Wopkens II incertior Vrsinus: certior Pr, non certior Vonck L. L. p. 55 6 Natale Heumann 7 simplicitate Gelenius: subtilitate simplicitate Pr 8 ut fit Gelenius: ut sit Pr 1\\ diffinditur Gelenius: diffunditur Pr; cf. Verg. Aen. 6, 540 9 quis P, sed a erasa, hinc qui r; quia uiam nescit obelo notauit Wopkens, quam uiam ineat haeret aniius Vahlen II heret P 11 suspitio r 13 aestuet Meursius: aestu et Pr 14 comuincam P II redarguam. quamuis] sic in \' P distvnctum est; redarguam quamuis uulgo II quamuis diuersa quae dicta sunt una ueritate confirmata prouataq. sint nec P; uerbum sint, quod alieno loco positum esse apparet, Jac. Gronouius post diuersa transposuit 15 do cetero erit malim 17 stomllcari P 18 sciet r II delectu r 19 procreatos esse Meursius 20 nactos r II indeptos esse Wowerus, indutos esse Wopkens, insitam habere Lindner; nec fortuna datam, sed natura insitam osse sapientiam Dauisius 21 philosofos P 22 exierunt P, sed i 8. I. m. 2 )

nihil itaque indignandum uel dolendum, si quicumque de diuinis quaerat, quae sentiat proferat, cum non disputantis auctoritas, sed disputationis ipsius ueritas requiratur. atque etiam, quo imperitior sermo, hoc inlustrior ratio est, quoniam non fucatur pompa facundiae et gratiae, sed, ut est, recti regula sustinetur.