Octavius

Minucius Felix, Marcus

Minucius Felix. M. Minucii Felicis Octavius Iulii Firmici Materni Liber de errore profanarum religionum. Halm, Karl, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 2, 1867.

Quid? quod toto orbi et ipsi mundo cum sideribus suis minantur incendium, ruinam moliuntur, quasi aut naturae diuinis legibus constitutus aeternus ordo turbetur aut rupto elementorum omnium foedere et caelesti conpage diuisa moles ista, qua continetur et cingitur, subruatur.

nec hac furiosa opinione contenti aniles fabulas adstruunt et adnectunt: renasci se ferunt post mortem et cineres et fauillas et nescio qua fiducia mendaciis suis inuicem credunt: putes eos iam reuixisse.

anceps malum et gemina dementia, caelo et astris, quae sic relinquimus, ut inuenimus, interitum denuntiare, sibi mortuis et extinctis, qui sicut nascimur et interimus, aeternitatem repromittere!

inde uidelicet et execrantur rogos et damnant ignium sepulturas, quasi non omne corpus, etsi flammis subtrahatur, annis tamen et aetatibus in terram resoluatur, nec intersit, utrum ferae diripiant an maria consumant an humus contegat an flamma subducat, cum cadaueribus omnis sepultura, si sentiunt, poena sit, si non sentiunt, ipsa conficiendi celeritate medicina.

hoc errore decepti beatam sibi ut bonis et perpetem uitam mortuis pollicentur, ceteris ut iniustis poenam. sempiternam. multa ad haec subpetunt, ni festinet oratio. iniustos ipsos magis nec laboro, iam docui: quamquam, etsi iustos darem, culpam tamen uel innocentiam fato tribui sententia est plurimorum , etiam uestra consensio est.

nam quicquid agimus, ut alii fato, ita uos deo addicitis: sic sectae uestrae non spontaneos cupere, sed electos.

igitur iniquum iudicem fingitis qui sortem in hominibus puniat, non uoluntatem. uellem tamen [*](1 toti Balduinus 4 compage r: compagetur P, sed tur punctatum, compactura Oehier II diuulsa Crusius Probab. crit. c. XI et Burmann ad Valer. Flacc. 1,139 II quae continetur Dauistus, qua continemur et cingimur Mewrsius, ut similiter est apud Amob. 1, 2; at cf. Wopkensii lectt. Tull. p. 228 7 fabillas P, e cinere et fauilla Heumann 10 mortuis et extinctis Vrsinus: et om. Pr, morte ert. Heumann; Vsenero mortuis glossemauidetur 13 aetatis ui Heinsius 17 baeatam P I ut P: etr 18 mortuis r: mortui P 20 ipsos, magis nec laboro alii praue distingwunt, alii nec laboro in parenthesi ponunt; at, ni fallimur, haec sententia est: iniustos ipsos magis esse ne laboro quidem docere, sed iam docui 21 sententia est Vrsinus (sed ille sine est); sententiis Pr, culpam.. fato tribui sententiis plurimorum noui: et haec u. Vahlen (tribuit sententia plur. et haec uestra etiam cons. est Heumann) 22 etiam Gelenius: et haec Pr; an eadem? 23 addicitis Gelenius: dicitis Pr, dicatis Dauisius )

16
sciscitari, utrumne cum corporibus an sine corporibus, et corporibus quibus, ipsisne an innouatis resurgatur? sine corpore? hoc, quod sciam, neque mens neque anima nec uita est. ipso corpore ? sed iam ante dilapsum est. alio corpore? ergo homo nouus nascitur, non prior ille reparatur.

et tamen tanta aetas abiit, saecula innumera fluxerunt: quis unus ullus ab inferis uel Protesilai sorte remeauit, horarum saltem.. permisso commeatu, uel ut exemplo crederemus ?

omnia ista figmenta male sanae opinionis et inepta solacia a poetis fallacibus in dulcedinem carminis lusa a uobis nimium credulis in deum uestrum turpiter reformata sunt.