Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

Non ergo ideo aduersus nos insaniunt, quia dii non coluntur a nobis — a multis enim non coluntur — sed quia [*](EPITOME 2-5] c. 48, 7. 6-19] c. 50, 3. ) [*](BRHSP(a 10)V] 1 se add. B3, esse S 2 effurate B\', corr. B7 3 quam sit non sit. V 6 num peius] non potius B num ex non Ht, 7 ac om. V 9 num] non B fcum1 B3 rse\' B3 10 ab etiam mimos agi continuatur P, cf. ad pag. 456, 2 11 uoluntate B 12 quae] qua H 13 hoc B 14 horati H 15 num] non B distruimus P 16 nontuUos P fortuitu RP, furtuito H 17 num] non B, nem V1 18 nec B 20 colentis V 21 neque non colentibus bis Pl, pr. del. P1 irascunt cur H, irascantur Pl, corr. Pl metum H 23 omnibus P1 (corr. P1) edd. 24 disserentur B 25 aduersum BHSP 26 a nobis — non coluntur om. P )

471
ueritas penes nos est, quae, ut est uerissime dictum, odium parit.

quid igitur existimabimus nisi nescire illos quid patiantur? pergitur enim caeco et inrationabili furore, quem nos uidemus, illi nesciunt.

non enim ipsi homines persecuntur, qui causam cur irascantur innocentibus non habent, sed illi spiritus contaminati ac perditi, quibus ueritas et nota est et inuisa, insinuant se mentibus eorum et instigant nescios in furorem.

hi enim, quamdiu pax est in populo dei, fugitant iustos et pauent, et cum corpora hominum occupant animasque diuexant, adiurantur ab iis et nomine dei ueri fugantur.

quo audito tremunt et exclamant et uri se uerberarique testantur et interrogati qui sint, quando uenerint, quomodo in hominem inrepserint, confitentur. sic extorti et excruciati uirtute diuini nominis exulantur.

propter haec uerbera et minas sanctos et iustos uiros semper oderunt. et quia per se nocere iis nihil possunt, publicis eos odiis persecuntur, quos sibi graues sentiunt, exercentque saeuitiam quam uiolentissime possunt, ut aut eorum fidem minuant per dolorem aut, si id efficere non quiuerint, auferant omnino de terra, ne sint qui possint eorum nequitiam coercere.

non me fugit quid responderi e contrario possit: [*](EPITOME 1 s.] c. 47, 5. 5-14] cf. c. 46, 7. ) [*](AUCTORES ls.] Terent.Andr.Il, 41. §3.5]Cyprian. adDemetr. 15. ) [*](EXPILATORES 3 (pergitur — furore). 7s. (insinuant — furorem)] Lucifer pag. 309, 6 s. ) [*](BRHSPV7 1 ueritas om. R nos est] non est 2i, nosca (corr. m. 2) P qui H 2 igitur] ergo B quid illos (corr. m. 2) B patiuntur V 3 pergitur] feruntur R, per*gitur (1 er.) H, pergit perferuntur S, alia edd., sed cf. Lucifer. pag. 309,6 pergis caeco et inrationabili furore 4 omnes S, nos qo Heunutrmus persequuntur HSP, persecuntur V 5 quia BarS cum P 6 *ac (h er.) B 7 et om. H et instigant nescium furore cod. Luciferi 8 hii P 9 di*uexant (u er.) B 10 iis R, his cett. 11 et (ante exclamant) om. BSP 12 quod modo P homine S 13 torti P 14 exulatrtur (pr. u ex o m. 1, n add. m. 2) B, exolantur RV, exsolantur H, exultantur S, effugantur P uerba P scanctos R 15 ueros Bt, corr. B1 iis R, om. Blpt (s. I. is Ps), ipsi H, his SV 16 persequuntur HSPY 17 exercentquae Bl, corr. B1 quam uiolentissime possunt (corr. m.1 uel2) B 18 quieuerint B 19 auferant edd., auferantur ( ant S) C qui possint] omnino qui possunt H, om. P nequitias B 20 fugat R )

472
\'cur ergo deus ille singularis, ille magnus, quem rerum potentem, quem dominum omnium confiteris, haec fieri patitur nec cultores suos aut uindicat aut tuetur? cur denique qui eum non colunt, et opulenti et potentes et beati sunt et honoribus regnoque potiuntur eosque ipsos dicioni suae ac potestati sub-

iectos habent?\' reddenda et huius rei ratio est, ne quid remaneat erroris. nam in primis haec causa est cur existimetur religio dei uim non habere, quod inducuntur homines specie terrenorum ac praesentium bonorum, quae ad curam mentis nullo modo pertinent. quibus quia carere iustos uident et afluere iniustos, et dei cultum inanem arbitrantur, in quo inesse illa non cernunt, et deorum ritus aestimant ueros, quoniam cultores eorum et diuitiis et honoribus et regnis fruantur.

uerum ii qui sunt in hac existimatione non perspiciunt altius uim rationemque hominis, quae tota non in corpore, sed in mente est.

nihil enim uident amplius quam (quod oculis? uidetur, corpus scilicet. quod quia oculis manuque tractabile est, inbecillum fragile mortale est: cuius sunt illa omnia bona quae cupiditati ac miraculo sunt, opes honores imperia, quoniam corpori adferunt uoluptates, et ideo tam caduca sunt quam corpus ipsum.

animus uero, in quo solo est homo, quoniam subiectus oculis non est, nec bona eius aspici possunt, quae in sola uirtute sunt posita, et ideo tam stabilis et constans et perpetuus sit necesse est sicut ipsa uirtus, in qua est animi bonum.