Collectanea Antiariana Parisina

Ob quam rem tuam rogamus clementiam, ut placidis auribus et sereno uultu uniuersos legatos nostros et respicias et audias neue aliquid permittat clementia tua iniuria ueterum conuelli, sed manere ea, quae a maioribus nostris accepimus, quos fuisse et prudentes et sine spiritu sancto dei non egisse confidimus, quia ista [*]( 1-2 legatos-nuntiarcnt add. Fed ex textu graeco; Ualesius suppleueral: legatos nostros direximus concilii sententiam per litteras nostras nuntiaturos 3 mandauimus Ualesius mandamus ACy ut add. Fed 4 ut et y utut A 5 hoc = eo post hoc suppl. quod a ueteribus statutum est Cou Ualens] add. et Cy 6 aliquid rectorum add. Fed 8 est] erit Eng 9 rogamus Cou rogantcs ACFab 10 sereni A ne uel Fab 11 aliquid om. TC Fab iniuriam A iura Fab uetera Fab )

ϰειαν άπεστάλϰαμεν, τὴν γνώμην τοῡ συνεδϱίουδιὰτη̄ς έπιτολη̄ςμηνύ- covra;\' τοίς δὲ πϱέσβεσι πϱό ye πάντων τοῡτο παϱεϰελυαάμεθα τὸ τὴν ὰλήϑειαν πιστώσασϑαι ἐϰ τω̄ν πάλαι ἀϱϰαίων xai dtxalwv ὁϱμωμένους. oi xui τὴν σὴν ὰναδιδάξυσιν ὁσιότητα, õτι οὐχ, ὦοπεϱ ε̌ϕησαν ὐϱσαάϰιός te xai Οὐάλης, ε̌σταιι εἰϱήνη, ει̌πεϱ rt τω̄ν διϰίων ἀνατϱπείη. πω̄ς γὰϱ εἰϱήνην οίόν τε α̌γειν τοὺς τὴν εἰϱήνην ϰαταλύοτας μα̃λλον γὰϱ ε̌ϱις xai ταϱαχὴ ix τούτων ovv ταῑς λοιπαῑς πόλεσι xai τη̃ τω̄ν \'Ρωμααίων ἐϰϰλησία γενήσεται .

3, Διὸ δὴἱϰετεύομεν τὴν oijv ἐπιείϰειαν, Iva πϱοσηνέσιν ἀϰοαῑς xai γαλη- ναίϕ βλέμματι τοὺςήμετέϱους πϱέσβεις ἀϑϱήσειας μήτε πϱὸς ὕβϱιν TWV τετελευτηϰότων ϰαινόν n μεταλλάττεινἐπιϱέϕειας, ἀλλ\' έάσης ἐμμένειν ἡμᾱς Toi; παϱὰ TWV πϱογόνων ὀϱισθει̃σι re xai νενομοϑετημένοις. οὔς Snavra μετὰάγχινοίας re xai ϕϱονήσεως xai πνεύματος dytov πεποιηϰέναι ϕήσαιμεν α̌ν. [*]( 15 δὲ] ye Socr 16 xai διϰαίων] dtxalws Soz Nie ώϱισμένων Soz Nic , 17 όσιότητα] ἀθεότητα pml ὁσιότητα ἀναδιδάξουσιν Theod ε̌ϕησεν Theod ait Casa re om. MauSoz Nic 18 εἰπέϱτι ρ 20 τω̃ν om. Theod yevrj- οηται s 21 δὴ] add. xai Socr γαληνιαίϕ Soz Nic γαληνϕ̃ Theod (r T γαληνίω zAc) 22 τοὺς ἡμετ. πϱέσβεις τὰ τη̃ς ἡμετέϱαςπϱεσβείας Socr μηδὲ Soz,Theod(rB3υ),Nic 23 ἀλλἀ Nic ἐάσεισ Theod (ANOLRT) ἡμᾱς ἐμμένιν Socr 24 δϱισθείσι p νεμομοϑετημένοισ p a. c. ἂπαντας Socr ) [*]( .6. )

nouitate non solum fideles populi perturbati sunt, uerum etiam et infideles ad credulitatem uetantur accedere. oramus etiam, ut praecipias tot episcopos, qui Arimino detinentur, inter quos plurimi, qui aetate et paupertate defecti sunt, ad suam prouinciam remeare, ne destituti sine episcopis laborent populi ecclesiarum.hoc etiam frequentius postulamus, ut nihil innouetur, nihil minuatur, sed maneant incorrupta, quae patris sanctae pietatis tuae temporibus et tuis religiosis saeculis permanserunt. nec iam nos fatigari aut conuelli a sedibus nostris tua sancta prudentia permittat, sed ut quieti (cum populis suis episcopi) uacent semper postulationibus, quas [*]( 1 et om. γ 3 plurimi; add. sunt Cou 5 sine] suis y; cf. textum graecum et Cass: ne desolatae sublatis principibus—ecclesiae 8 fatigare A 9 ut om. Cou 10 cum populis suis episcopi add. Cou ex texlu graeco )

τὰγὰϱ vvv παϱ\' ἐϰείνων ϰαινοτμον́μενα τοϊςμὲν πιστεν́σασινὰπιστίανἐμποι-[*]( 2 )ei, τοῑς de ἀπιστου̃σινὠμότητα. ἱϰετύομεν de hi, ῑνα ϰελεύσης τούς ἐπι- σϰóπους τοὺς ἐν ταῑς ὰλλοδαπαῑς διατϱίβοντας, ot); xai τό τη̄ς ἡλιϰίας ἐπίπονον xai τό τη̄ς πενίαςἐνδεὲς τϱύχει, τὴν εἰς τὰ oixeia ἁναϰομιδὴν ϱ̔ᾳδίαν ποιήσασϑαι, ῖνα μὴ ἒϱημοι τω̄ν ἒπισϰóπων ἀϕωϱισμένων ai ἐϰϰλησίαι δια-15μένωσιν. ἒτι de πϱός ἅπασι xai τοῡτο δεóμεϑα, iva μηδὲν μήτε ἐλλείπῃ τω̄ν πϱοϋπαϱξάντωνμήτε πλεονάξοι. ὰλλὰ πάντα ἅϱ̓ϱ̔ηϰταδιαμείνῃ ix τη̃ς του̃ σοῡ πατϱόςεὐσεβείας xai εἰς τόν νυ̃ν χϱóνον διαϕυλαττóμενα, μήτε λοιπόν ἠμᾱς μοχϑεϊν xai ϰω̄ν οἰϰείων παϱοιϰήσεων ἀλλοτϱίους ἐπι- τϱέψειας γίνεσϑαι\' ἀλλ\'ῖνα oi inioxonoi ovv Toiç ἰδίοις J.aoi; μετ̕̕̕̕\'εἰϱήνης εἰς εὐχάς τε xai λατϱείας σχολὴν ἅγοιεν, ίϰετεύοτες ὑπὲϱ τη̄ς ση̄ς βασιλείας [*]( 11 πιστεύουσιν Soz Nic ἐνεποίει Soz ἐποίει Nic 12 ἀπιστήσασιν Socr credentibus quidem incredulitatem inferunt, nOli credentibus uero crcdnlitatem (P edd. crudelitatem L) Cass; Parmentier, qui supponit textum Hilari; esse uersioncm ex graeco, putat uoccm ὠμóτητα ab interprele graeco male usurpari pro σϰληϱοϰαϱδίαν ucl σϰληϱóτητα (ct. Marc. 16, 14, Rom. 2, 5) eique in tcxtu archetypi latini respondisse uocem duritiam; mclius Ualesius ad Socr. 11 37: Graecus interpres pro crcdulitatem legit crudelitatem \'; Epiphanius aulem mutauit ilerum sensum ε̌τι om. Theod rotis om. Mau Theod ἐπισϰóπους om. Theod 13 ταῑς om. Soz Theod Nic 15 ἀϕοϱισμένων p ἀϕῃϱη- μένων Socr (M, om. celt. codd.), Theod 16 μηδὲν] om. Socr μηδὲ Mau \' μήτε om. Nic ἐλλείπη] add. rt Sor Theod Nic 17 μλεονάξῃ Socr So: Theod Nic διαμένῃ Socr Soc Nic διαμένοι Theod 19 τω̃ν οἰϰείων] ἐϰτός τω̃ν ἰδίων Socr τω̃ν ἰδίων Soz, Theod (τω̃ν οἰϰείων B3 T) παϱοιϰιω̃ν Socr Theod ἀλλοτϱίους om. Socr 20 γενέσϑαι Socr Soz Theod Nic τω̣̃ ἰδίω̣ λαω̣̃ Soz TheodNic 21 εἰς εὐωχίας Soz Nic εὐχαῑς Theod λατϱείαις Theod α̌γοιεν] iiytev p βασιλείας] add. τε Theod σωτηϱίας xai βασιλείας Socr Soz Nic )

legati autem nostri et suscriptiones et nomina episcopurum uel legatorum perferent, sicut idem alia scriptura instruit tuam sanctam religiosamque prudentiam.